blog

 

Door de ogen van vrijheid 

Als we bevangen zijn door een probleem voelt dat vaak als een compacte, dichte waarheid. Het probleem weeft zich een naadloos sluitend verhaal met alle details en props van dien. Het lijkt zo echt en concreet dat we erin verstrikt raken en geen uitweg zien. De ander wordt een tegenspeler op jouw toneel met een vast script. Het karakter uitgewerkt op de lijnen van je geschiedenis, de hoofdrolspeler dramatisch geëngageerd. 
 
Zijnsoriëntatie coaching
 

 

Maar hoe is het als je jezelf en het hele probleem aan zichzelf laat en start bij de complete openheid en frisheid van het hier en nu? Als je de ander echt ziet zonder inkleuring door jouw geschiedenis? En het probleem zonder de zwaarte van een verleden?

Starten bij oorspronkelijke heelheid en niet bij iets dat gefikst moet worden, is een radicaal ander startpunt en voor de meeste mensen die in mijn praktijk komen even wennen: heb ik eigenlijk wel een probleem? Wat kan ik dan nog doen? Tja dat is een hele goede vraag. 

Het betekent niet dat alles zomaar goed is of dat je alles maar klakkeloos laat gebeuren en niets meer hoeft te doen, maar vanuit vrijheid borrelt wijsheid vaak vanzelf op. Er ontstaat een directe helderheid, zin en willen. Misschien ga je wel voelen welk oude verhaal zich herhaalt en wat je eigenlijk nog probeert te krijgen. Verdriet en gemis, kwaadheid laten los en kunnen weer meestromen in het geheel. Dat is vaak een ontroerend moment. Dan ben je vrij en heel, nooit anders geweest.

De rijkdom van tijdloosheid en vergankelijkheid

Jouw leven is een kostbaar geschenk met een houdbaarheidsdatum. Alles wat je ziet en ervaart is tijdelijk, onderhevig aan verandering en verval. Alles komt en gaat, jij ook. Vergankelijkheid is een feit van het leven. Tegelijkertijd is er een dimensie in jou en ieder van ons zonder tijd en grenzen: onverwoestbaar, puur, open, Zijn.

Tijdloos Zijn

Zijn is de diepere grond van ons bestaan: tijdloos Gewaarzijn dat nooit geboren is en nooit sterft. Gewaarzijn gaat voorbij de veranderlijke verschijnselen van het leven. Het is de stille, open, roerloze essentie. Als je hier rust, tref je kwaliteiten als ruimte, geluk en helderheid die niet komen en gaan.

Vergankelijkheid

Vergankelijkheid kan confronterend zijn, vooral wanneer je in aanraking komt met verlies. Toch nodigt het besef van eindigheid je juist uit om je leven voluit te leven. Het herinnert je eraan hoe kostbaar elk moment is. Het toelaten van vergankelijkheid brengt je dichter bij het leven zelf. 

Maar hoe verhouden deze twee dimensies zich tot elkaar? De kunst is om vergankelijkheid en tijdloosheid niet als tegenpolen te zien, maar als elkaar aanvullend. 

Meditatie, zelfreflectie en tijd in de natuur zijn prachtige manieren om deze inzichten te verdiepen. Door regelmatig stil te staan bij zowel de vergankelijkheid van het leven als tijdloosheid, ontwikkel je een bewustzijn dat niet alleen rust en vertrouwen geeft, maar ook inspireert. Het maakt je moedig en doet je beseffen wat jou echt gelukkig maakt.

De Maanhoeve blog

Een Retraite om te verdiepen

Spreekt deze reis naar tijdloosheid en vergankelijkheid je aan? Wij bieden van 26 tot 30 maart 2025 een retraite aan op de Maanhoeve in Drenthe waar deze thema’s centraal staan. In een inspirerende en stille omgeving combineren we meditatie, lichaamswerk, en natuurbeleving. Dit is een kans om los te komen van de dagelijkse drukte en je te verdiepen in wie je ten diepste bent en wat er werkelijk toe doet. We nodigen je van harte uit!

Net zoals een bloem bloeit en verwelkt,
zoals de zon opkomt en ondergaat,
zo komt en gaat ook ons leven op aarde.

Maar in het hart van deze voortdurende verandering
ligt een diepe waarheid, een bron van rust en inzicht.

Ten diepste is er geen dood, geen verval,
alleen de vreedzame stroom van tijdloze, liefdevolle wijsheid.

(Bron: woorden van de Boeddha….)

Artikel in tijdschrift Zijn - dec '24

Voor het tijdschrift Zijn interviewde ik mijn vriendin Titia over levend verlies. Zij heeft een zoon die meervoudig ernstig gehandicapt is.

Het gaat bij levend verlies om rouwgevoelens die ontstaan als je afscheid neemt van verwachtingen. Over gedachten hoe het leven anders had kunnen verlopen als de beperking of de ziekte er niet was geweest. Maar ook over het erkennen dat het beeld van de toekomst (noodgedwongen) is veranderd. (Manu Keirse)

Levend verlies Zijn

Titia van Gemert heeft een zoon met ernstige lichamelijke en verstandelijke beperkingen ten gevolge van een genetisch defect, tevens heeft hij een epileptisch syndroom. Luuk is nu negentien jaar oud. Ik praat met haar over wat dat betekent voor haar leven en hoe zij omgaat met vergankelijkheid en levend verlies. Levend verlies is een term die psycholoog Manu Keirse introduceerde om de levenslange – vaak onzichtbare – rouw aan te duiden die iemand ervaart wanneer hij/zijzelf of een naaste getroffen wordt door een chronische ziekte of beperking.

We praten over het verdriet over de beperking van Luuk én het verdriet over het verlies van dromen en verwachtingen voor je kind, maar ook die van jezelf als moeder. Het proces van levend verlies is pittig en intensief.

Hoe was het voor jou om te horen dat Luuk gehandicapt was?

Vanaf het moment dat we het nieuws kregen dat Luuk gehandicapt was, hij was toen drie maanden, kwamen we in een medisch en zorgtraject terecht. Dat bericht was zo groot en ingrijpend, dat ik me toen de consequenties ervan nog niet realiseerde. Je weet niet waar je in terechtkomt, waar het heen gaat, wat er zal gebeuren. Pas in de loop der jaren kwam daar enige tekening in. Maar op dat moment raakte ik mijn houvast aan wat een normale ontwikkeling zou zijn kwijt.

Kun je iets vertellen over dat proces, voor hem en voor jezelf?

Lees hier verder: Artikel Zijn, Levend verlies, dec 2024